فرهنگ‌سازی شاخ و دم ندارد
به همراه گروهی از خبرنگاران رسانه‌های عرب‌زبان در حال بازدید از موزه فرش آستان قدس رضوی بودیم که به تازگی در شکل و شمایلی جدید گشایش یافته است. در آستانه در خروجی، سر تکان دادن و درنگ خبرنگار روزنامه الحیات را دیدم و علت را جویا شدم.
پاسخم داد که پسرکی جلو آمده و به کسی که به هنگام ورود بازدیدکنندگان بلیتشان را می‌گیرد گفته است که: "آقا! من بلیت گرفته بودم و به شما تحویل دادم اما چون صدای اذان را شنیدم برای اقامه نماز رفتم و حالا برگشته ام. اجازه ورود می‌دهید؟" و چنین جواب گرفته است که: "نه! باید دوباره بلیت تهیه کنی"!
خبرنگار عرب‌زبان افسوس می‌خورد که این چه طرز برخورد با یک نوجوان مشتاق است؟ او می‌گفت که در بسیاری از کشورها بازدید از موزه‌ها برای افراد زیر 15 سال رایگان است و بهانه‌ای است برای ترغیب و تشویق آنان به شناخت میراث کهن ملل و داشته‌های فرهنگی و هنری‌شان. او می‌گفت... و من چه باید می‌گفتم؟
تنها در افسوس خوردن همراهی‌اش کردم و در اندیشه شدم که مگر فرهنگ‌سازی شاخ و دم دارد؟ این قدر دم از لزوم فرهنگ‌سازی می‌زنیم و پای عمل که می‌رسد ضد فرهنگ عمل می‌کنیم!
در روزگاری که کشاندن نوجوانان و جوانان به موزه‌ها و پایگاه‌های فرهنگی و هنری و خوراندن اعتماد و باور به آنان نسبت به هویت و فرهنگ بشری کاری دشوار و پرهزینه است، چرا برخی مشتاقان این گروه را باید رماند؟
و طرفه آنکه این پسر به قصد اقامه نماز بلیت نخستین خود را از کف داده بود!!
